Έρευνα: Οι Ευρωπαίοι θεωρούν τις γυναίκες ανίκανες για επιστήμες υψηλού επιπέδου

tvxs  16 Σεπ. 2015

Απογοητευτικά είναι τα στοιχεία δημοσκόπησης που διενήργησε το γαλλικό ινστιτούτο OpinionWay, σύμφωνα με τα οποία σχεδόν επτά στους δέκα Ευρωπαίους (67%) θεωρούν ότι οι γυναίκες δεν έχουν τις κατάλληλες δεξιότητες για να γίνουν επιστήμονες υψηλού επιπέδου.

Παράλληλα, το ίδιο ποσοστό γυναικών (66%) και ανδρών (67%) έχει την άποψη αυτή, σύμφωνα με την έρευνα που πραγματοποιήθηκε στη Γερμανία, τη Βρετανία, την Ισπανία, τη Γαλλία και την Ιταλία.

Ένα νηπιαγωγείο για όλα τα παιδιά…..

Η έναρξη της σχολικής χρονιάς παραδοσιακά προσφέρεται για αναστοχασμό, δηλαδή εκτίμηση της προηγούμενης και σχεδιασμό της επόμενης για αποφυγή λανθασμένων τακτικών και επανακαθορισμό στόχων.

Το νηπιαγωγείο όπως και κάθε άλλος τύπος δημόσιου σχολείου δεν παρέχει μόνο αγωγή αλλά κυρίως εκπαιδευτικό έργο. Ως δημόσιος λοιπόν εκπαιδευτικός θεσμός πρέπει να εξυπηρετεί τον πυρήνα της κοινωνικής ανάγκης για την οποία δημιουργήθηκε.

Η συνθήκη αυτή δυστυχώς όμως δεν ικανοποιείται πλήρως μιας και πολλά προνήπια κάθε χρόνο δεν φοιτούν στα νηπιαγωγεία.

Η σημερινή κατάσταση δημιουργήθηκε λόγω της ύπαρξης πολλών ιδρυμάτων και εμπλοκής διαφόρων φορέων στη λειτουργία της «προσχολικής» αγωγής, με αποτέλεσμα την διαρροή μαθητών, προνηπίων, προς τους παιδικούς σταθμούς. Επιπλέον το μέτρο της κλήρωσης κατά την αυξημένη ζήτηση για εγγραφές στο νηπιαγωγείο δεν λύνει το πρόβλημα.

Τον αποκλεισμό των προνηπίων, επιτείνει και το διαχρονικό πρόβλημα της έλλειψης στέγης, με την πλειονότητα των νηπιαγωγείων που λειτουργούν σε όλη την Ελλάδα να μην έχουν δικό τους διδακτήριο και τα νηπιαγωγεία να στεγάζονται είτε σε ενοικιαζόμενα κτήρια ή σε απόμερες αίθουσες δημοτικών σχολείων κ.α. Αίθουσες αμφίβολης κατάστασης όσον αφορά την υγιεινή και την ασφάλεια των μαθητών, αφού σε πολλές περιπτώσεις δεν τηρούνται ούτε οι προβλέψεις του ΠΔ 71/88 για τον κανονισμό πυροπροστασίας κτηρίων, οι οποίες απαιτούν 2 τετραγωνικά μέτρα χώρου για κάθε ένα μαθητή στις αίθουσες διδασκαλίας.

Δεδομένης αυτής της κατάστασης είναι πάρα πολύ εύκολο για την διοίκηση να αποκλείει τα προνήπια από τα νηπιαγωγεία κατά την διαδικασία του προγραμματισμού λειτουργίας των σχολείων που διενεργείται στην αρχή της σχολικής χρονιάς, και στη λογική της εξοικονόμησης προσωπικού και πόρων. Παρατηρούνται φαινόμενα όπου κατά τον χωρισμό τμημάτων λόγω αριθμού που υπερβαίνει το όριο, στόχος να γίνονται τα προνήπια και φυσικά τα εύκολα θύματα. Επίσης συνήθης πρακτική τείνει να γίνει και η λειτουργία μεικτών τμημάτων, δηλαδή μαθητών ολοημέρου και κλασικού προγράμματος με διαφορετική ώρα αποχώρησης, αδιαφορώντας για την σημασία του προγράμματος που υλοποιείται.  

Επιπλέον το ολοήμερο νηπιαγωγείο και το πρόγραμμά του δυναμιτίζεται  με την πρακτική των πρόωρων αποχωρήσεων. Για άλλη μια φορά χωρίς κανενός είδους σχεδιασμό και οργάνωση που να στηρίζεται σε επιστημονική τεκμηρίωση προσπαθεί το υπουργείο να παρέμβει σε ένα θεσμό και τη λειτουργία του για να ικανοποιήσει μια άλλη κοινωνική ανάγκη που αναδύεται, κάνοντας την ίδια στιγμή εκπτώσεις στην παρεχόμενη ποιότητα της εκπαίδευσης.

Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ότι ζούμε σε μια κοινωνία που εξελίσσεται, πολυδιάστατη που οι συνθήκες αλλάζουν, δημιουργούνται νέες προκλήσεις και οι προκλήσεις αυτές απαιτούν την αλλαγή των παραδοσιακών θεσμών, η αλλαγή όμως απαιτεί σχεδιασμό καθώς και εκτενή και δημοκρατικό διάλογο.

Λύση αποτελεί μόνο:

·         η ίδρυση νηπιαγωγείων  αλλά και η μελέτη νέων τύπων νηπιαγωγείου,

·         η δίχρονη υποχρεωτική φοίτηση  και

·         η ενσωμάτωσή της στην ενιαία υποχρεωτική εκπαίδευση.

Μόνο με τον τρόπο αυτό δίνονται ίσες ευκαιρίες μόρφωσης σε όλους τους μαθητές ηλικίας 4-6 ετών που κατοικούν εντός των γεωγραφικών συνόρων να φοιτήσουν στα νηπιαγωγεία, ικανοποιώντας τις συνταγματικές επιταγές για πλήρη, σωστή και δωρεάν παιδεία όλων των παιδιών, όπως άλλωστε προβλέπει τόσο το Σύνταγμα της χώρας (άρθρο 16), το Διαθεματικό Ενιαίο Πλαίσιο Προγραμμάτων Σπουδών (ΔΕΠΠΣ) του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου(Π.Ι.), το ΠΔ 200/98 για την λειτουργία των νηπιαγωγείων όσο και η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού (άρθρο 28).

Κλείνοντας ας αναλογιστούμε πόσο ειρωνικό είναι να δέχονται τέτοιου είδους απαξίωση και υποβάθμιση τα δημόσια σχολεία σε μια εποχή όπου η κοινωνία όλο και περισσότερο εξαρτάται από τον ρόλο που αυτά διαδραματίζουν στην κοινωνικοποίηση και την κατάρτιση της νεολαίας, και ας προσπαθήσουμε για αυτό το θεσμό.

                                Για την Ομάδα Νηπιαγωγών

                   Ελευθερία Νάτσια

Σκόπιμα και σχεδιασμένα τα αδιέξοδα της Προσχολικής εκπαίδευσης

Στο κατώφλι της νέας σχολικής χρονιάς, γιγαντώνονται τα ήδη σοβαρά προβλήματα της Προσχολικής Εκπαίδευσης με νηπιαγωγεία κλειστά, με 2000 θέσεις νηπιαγωγών κενές, με χιλιάδες προνήπια εκτός σχολείου, με άθλιες κτιριακές υποδομές και μηδενική χρηματοδότηση.

                Στα ήδη παγιωμένα προβλήματα, που επισημαίνουμε εδώ και χρόνια, τη φετινή χρονιά προστέθηκε και η απαράδεκτη ομηρεία χιλιάδων αναπληρωτών νηπιαγωγών, που θύματα των αποφάσεων και της ολιγωρίας του Υπουργείου Παιδείας, άλλαξαν θέση στον πίνακα διορισμού, μένοντας αρκετοί στην ανεργία ύστερα από πολλά χρόνια εργασίας σε όλες τις περιοχές της Χώρας.

                Ο τυχοδιωκτισμός του πολιτικού συστήματος, εξακολουθεί να δημιουργεί αδιέξοδα σε ένα κλάδο που αγωνίζεται ακόμα για τα αυτονόητα, όπως αυτό της θεσμοθέτησης του ωραρίου. Η μιζέρια που σκόπιμα καλλιεργούν, μέσα από την απαξίωση του κλάδου, αφού η Προσχολική Εκπαίδευση δεν απασχόλησε ούτε καν το πολυνομοσχέδιο - φάντασμα για την Εκπαίδευση, επιβεβαιώνει αυτό που ήδη ξέρουμε, την Προσχολική τη θεωρούν συμπλήρωμα και όχι βαθμίδα Εκπαίδευσης.

                Η ευθύνη βέβαια δεν αφορά μόνο το Υπουργείο αλλά και συνδικαλιστικές παρατάξεις, που στο όνομα της άρνησης, τορπιλίζουν την ενότητα του κλάδου και καταψηφίζουν προτάσεις που θα μπορούσαν να αποτελούν διεκδικητικό πλαίσιο και σημαία αγώνων.

                Είναι εύκολο να καταφύγουμε σε ακόμα πιο ανορθολογικές λύσεις, στην παραίτηση, στις προτάσεις του χαβαλέ. Αν καταφέρουμε όμως να αποστασιοποιηθούμε από τον λαϊκισμό, που σκοτώνει ιδέες και οράματα και αποπροσανατολίζει, θα μπορέσουμε  να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα.

                Η μόνη διέξοδος που η Δημοκρατική Συνεργασία υπερασπίζεται είναι οι σοβαρές προτάσεις, η ανάδειξη των προβλημάτων, η επιστημονική τεκμηρίωση των θέσεών μας, μέσα από ενότητα και συνεργασία και ο αγώνας για την υλοποίησή τους.

Ακολουθούν οι προτάσεις μας όπως κατατέθηκαν στη Γενική συνέλευση του κλάδου.

·         Κάλυψη όλων των οργανικών κενών με μόνιμους διορισμούς νηπιαγωγών.

·         Άμεση πρόσληψη 2000 αναπληρωτών νηπιαγωγών για να καλυφθούν άμεσα τα κενά στα νηπιαγωγεία.

·         Επίλυση των κτηριακών προβλημάτων.

·         Εφαρμογή της Θεσμοθέτησης του ωραρίου των νηπιαγωγών. Να εφαρμοστεί στις νηπιαγωγούς το ωράριο που ισχύει στα δημοτικά σχολεία και ορίζεται από τον νόμο 1566/1985 .

·         Να εφαρμοστεί ουσιαστικά ο νόμος Ν 3518/2006 που αφορά την υποχρεωτική φοίτηση των νηπίων με υποχρεωτική βεβαίωση φοίτησης για την εγγραφή στο Δημοτικό σχολείο.

·         Αλλαγή της οργανικότητας των νηπιαγωγείων με εφαρμογή του νόμου που έχει ψηφιστεί για τα πολυθέσια νηπιαγωγεία.

·         Κατάλληλος και έγκαιρος προγραμματισμός για την εφαρμογή της δίχρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης. Όχι άλλες κληρώσεις για το προνήπια. Όλα τα παιδιά έχουν δικαίωμα στην εκπαίδευση.

·         Μοριοδότηση των νηπιαγωγείων ανάλογα με τα μόρια που έχει και το όμορο δημοτικό σχολείο.

·         Να τηρείται η αναλογία παιδιών – τετραγωνικών μέτρων σε κάθε νηπιαγωγείο.

·         Στήριξη των τμημάτων ένταξης και παράλληλης στήριξης με  κατάλληλα εκπαιδευμένους νηπιαγωγούς.

·         Διορισμός ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού (ψυχολόγοι, λογοθεραπευτές, δάσκαλοι μητρικής γλώσσας) για την στήριξη των νηπιαγωγών και την αντιμετώπιση των προβλημάτων που υπάρχουν στα νηπιαγωγεία.

·         Διορισμός μόνιμου βοηθητικού προσωπικού (καθαρίστριες και τραπεζοκόμοι).

·         Δυνατότητα επιμόρφωσης των νηπιαγωγών στις νέες τεχνολογίες σε όλους τους νομούς.

·         Να ενισχυθεί το ολοήμερο νηπιαγωγείο με την υπεράσπιση του ωραρίου του. Οι πρόωρες αποχωρήσεις είναι αντίθετες στη φιλοσοφία του προγράμματος.

·         Να μελετηθεί η δημιουργία διευρυμένου νηπιαγωγείου με ωράριο έως τις 2.00μ.μ. (με δεδομένο την κατοχύρωση του ωραρίου και δύο νηπιαγωγούς 8.00-12.00 και 10.00- 2.00)

·         Πρόβλεψη για την μεταφορά των παιδιών του νηπιαγωγείου, όπου χρειάζεται.

·         Θεσμοθέτηση των προγραμμάτων ένταξης στο Δημοτικό προκειμένου να ενισχυθεί ο ενιαίος χαρακτήρας της εκπαίδευσης.

·         Μελέτη των θεμάτων που απασχολούν την προσχολική εκπαίδευση με έρευνα και επιστημονική τεκμηρίωση.

·         Μελέτη του όρου «Προσχολική» και καθιέρωση νέου όρου που δεν θα παραπέμπει σε ξεχωριστή βαθμίδα εκπαίδευσης.

Με υπευθυνότητα και αγωνιστικότητα παλεύουμε να κάνουμε τα οράματά μας πράξη!

Το όχι σε όλα δεν ταιριάζει στον κλάδο

                                                                                                   

                                                                                                        Δημοκρατική Συνεργασία

ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΜΑΘΗΤΩΝ ΕΝΤΟΣ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΩΡΑΡΙΟΥ

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Συχνά γινόμαστε δέκτες ερωτήσεων και παραπόνων από συναδέλφισσες/φους νηπιαγωγούς, δασκάλους, γυμναστές, ξένων γλωσσών, μουσικούς, θεατρολόγους, Πληροφορικής... για το ποια θα πρέπει να είναι η στάση τους σε περίπτωση που το παιδί αρρωστήσει και χρειαστεί φάρμακα.

    Απευθύνομαι σε όλους τους εκπαιδευτικούς και στις σχολικές μονάδες τους, στις τάξεις των οποίων φοιτούν παιδιά που πάσχουν από διαβήτη, επιληπτικές κρίσεις, άσθμα, αλλεργίες κλπ. και για την αντιμετώπιση έκτακτων περιστατικών απαιτείται η χορήγηση φαρμάκου.

Η εγκύκλιος του Υπουργείου Παιδείας  (Φ. 7/495/123484/Γ1/04.10.2010) αναφέρει ότι  «οι εκπαιδευτικοί δεν υποχρεούνται να έχουν τις απαραίτητες ιατρικές ή φαρμακευτικές γνώσεις, ώστε να συνεισφέρουν με εξειδικευμένες πράξεις (χορήγηση φαρμάκου από το στόμα ή σε ενέσιμη μορφή) σε ειδικού τύπου ασθένειες των μαθητών (εφηβικός ζαχαρώδης διαβήτης, επιληπτικές κρίσεις κ.α) αλλά και σε εποχιακές ιώσεις. Αυτό δεν αποκλείει την υποχρέωση του εκπαιδευτικού να παρέχει τις στοιχειώδεις πρώτες βοήθειες στους μαθητές του σχολείου του.».

 






Αρ.Πρωτ.Φ.7/495/123484/Γ1/04-10-2010/ΥΠΔΒΜΘ

ΕΝΙΑΙΟΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ
Π/ΘΜΙΑΣ & Δ/ΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΣΠΟΥΔΩΝ Π.Ε.
ΤΜΗΜΑ Γ - ΜΑΘΗΤΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ
e-mail: spudonpe@ypepth.gr
Τηλ: 210- 344 2247

Θέμα : Φαρμακευτική αγωγή μαθητών εντός σχολικού ωραρίου
Με αφορμή ερωτήματα που υποβλήθηκαν στη Δ/νση μας, σχετικά με μαθητές που χρήζουν φαρμακευτικής αγωγής κατά τη διάρκεια του σχολικού ωραρίου, στο Νηπιαγωγείο και το Δημοτικό σχολείο, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Σύμφωνα με την με αριθ. Φ.353.1/324/105657/Δ1/16-10-2002 (ΦΕΚ 1340Β) Υπουργική Απόφαση, αρ. 36 «Καθήκοντα και αρμοδιότητες εκπαιδευτικών-διδασκόντων» έργο των εκπαιδευτικών είναι όλα εκείνα που άπτονται των εκπαιδευτικών διαδικασιών, δηλαδή η διδασκαλία, η εκπαίδευση και η διαπαιδαγώγηση των μαθητών, με στόχο την ποιότητα της εκπαίδευσης, την κοινωνική πρόοδο και τη διάδοση του πολιτισμού.
Επομένως, οι εκπαιδευτικοί δεν υποχρεούνται να έχουν τις απαραίτητες ιατρικές ή φαρμακευτικές γνώσεις, ώστε να συνεισφέρουν με εξειδικευμένες πράξεις (χορήγηση φαρμάκου από το στόμα, ή σε ενέσιμη μορφή) σε ειδικού τύπου ασθένειες των μαθητών (εφηβικός ζαχαρώδης διαβήτης, επιληπτικές κρίσεις κ.ά) αλλά και σε εποχιακές ιώσεις. Αυτό δεν αποκλείει την υποχρέωση του εκπαιδευτικού να παρέχει τις στοιχειώδεις πρώτες βοήθειες στους μαθητές του σχολείου του.
Για το λόγο αυτό, σε περιπτώσεις που απαιτείται φαρμακευτική αγωγή, οι γονείς και κηδεμόνες των μαθητών, οφείλουν να αιτούνται την άδεια των Διευθντών της σχολικής μονάδας προκειμένου να εισέρχονται οι ίδιοι, ή άλλο πρόσωπο το οποίο θα υποδείξουν σχετικά, στο χώρο του σχολείου, ώστε να τη χορηγήσουν.
Σε έκτακτα σοβαρά ιατρικά περιστατικά μαθητών, οι Δ/ντές οφείλουν μόνο να καλούν το ΕΚΑΒ (166) για διακομιδή του μαθητή, ενώ ταυτόχρονα ενημερώνουν τους γονείς του.
Παρακαλούνται όλοι οι εκπαιδευτικοί των σχολικών μονάδων να ενημερωθούν ενυπόγραφα.
Ο ΕΙΔΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ

Πρώτες βοήθειες και επιληψία

Πρώτες βοήθειες στο σχολείο σχετικά με την επιληψία. Τελευταία ενημέρωση με έγγραφο του Υπουργείου Παιδείας με ημερομηνία 20/12/2013.
Διαβάστε περισσότερα εδώ

Αποσπάσεις εντός ΠΥΣΠΕ εκπαιδευτικών κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 (Γενικής και Ειδικής Αγωγής.....

Μήπως ήρθε η ώρα να υπάρξει διακομματική συνεννόηση και για τη σωτηρία της δημόσιας εκπαίδευσης;

Το δημόσιο σχολείο αποτελεί το σημαντικότερο κύτταρο παιδείας και πολιτισμού σε κάθε σύγχρονη κοινωνία. Στη σημερινή Ελλάδα των αλλεπάλληλων μνημονίων και της διαρκούς κατάρρευσης, η δημόσια εκπαίδευση αποδεικνύεται, ίσως, ο μεγαλύτερος ασθενής της συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης. Υποχρηματοδότηση της δημόσιας παιδείας, μηδενικοί διορισμοί μόνιμων εκπαιδευτικών, καθιέρωση ελαστικών μορφών εργασίας, πρωτοφανείς ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό, αντικατοπτρίζουν τη σκληρή πραγματικότητα εν έτει 2015, αφού εδώ και έξι χρόνια μνημονιακών πολιτικών καμία κυβέρνηση δεν έχει ενδιαφερθεί ουσιαστικά για τη δημόσια εκπαίδευση.

Στον αντίποδα αυτής της κατάστασης, ελάχιστες μόνο μέρες  ήταν αρκετές για να ασκηθούν πιέσεις, να εισακουστούν αιτήματα και να υπάρξει άμεσα διακομματική συνεννόηση για το πάγωμα και τη διαφαινόμενη κατάργηση του ΦΠΑ 23% στην ιδιωτική εκπαίδευση. Φυσικά, δεν υπήρξε ούτε για μία στιγμή αντίστοιχη κινητοποίηση όταν πριν από λίγα χρόνια, στο βωμό του πρώτου μνημονίου, χιλιάδες δημόσια σχολεία έκλεισαν μέσα σε μια νύχτα. Δεν είδαμε ποτέ ανάλογη κομματική σύμπνοια όταν, τις ημέρες του δεύτερου μνημονίου, 2.500 εκπαιδευτικοί του δημόσιου σχολείου τέθηκαν σε διαθεσιμότητα-απόλυση.

Ακόμη και σήμερα, που βιώνουμε ημέρες ενός τρίτου μνημονίου, το γεγονός ότι τα δημόσια σχολεία ανοίγουν σε λίγες μέρες με μηδενική χρηματοδότηση και χωρίς εκπαιδευτικούς (25000 είναι τα κενά στην εκπαίδευση!!) τείνει να αποτελέσει μία δεδομένη κατάσταση(!!) στην οποία γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικοί καλούνται να συμβιβαστούν. Τα «ισοδύναμα μέτρα» ισχύουν, προφανώς, μόνο για την ιδιωτική εκπαίδευση. Για τα παιδιά του δημόσιου σχολείου υπάρχει, απλά, ο «Καιάδας» των μνημονίων…

Σε καμία περίπτωση, η υπερφορολόγηση πάσης φύσεως ιδιωτικής πρωτοβουλίας δεν αποτελεί τη λύση για την ανάπτυξη. Ούτε υπάρχει αντιπαλότητα μεταξύ των εργαζόμενων στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα. Μήπως όμως, κάποια στιγμή θα πρέπει να γίνει αντιληπτό, από την πολιτική ηγεσία αλλά και από όλα τα πολιτικά κόμματα, ότι η υπέρογκη και δυσβάσταχτη φορολόγηση του 95% των ελληνικών οικογενειών, που τα παιδιά τους φοιτούν στο δημόσιο σχολείο, πρέπει να έχει ως ελάχιστο αντίκρισμα ποιοτική δημόσια και δωρεάν παιδεία;

Χρειάστηκαν μόνο λίγες μέρες για τη «σωτηρία της ιδιωτικής εκπαίδευσης». Αναμένουμε από τα πολιτικά κόμματα την ίδια άμεση ευαισθησία και για τη συντριπτική πλειοψηφία των σχολείων της ελληνικής επικράτειας που δεν είναι ιδιωτικά, αλλά δημόσια. Ας βρεθούν, επιτέλους, κάποια στιγμή «ισοδύναμα μέτρα» και για διορισμούς μόνιμων εκπαιδευτικών, για αυξημένη χρηματοδότηση αλλά και ουσιαστική αναβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης.

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα το δημόσιο σχολείο είναι πλέον αναγνωρίσιμα και αποδεκτά από όλους. Μήπως ήρθε η ώρα να υπάρξει διακομματική συνεννόηση και για τη σωτηρία της δημόσιας εκπαίδευσης;

Δημοκρατική Συνεργασία

Εκπαιδευτικών Π.Ε.